اشـعارعـاشــورایی عاصـــــم زنجـانـی
وبلاگ ادبی شاعر عاشورایی_عاصم زنجانی(طاب ثراه) ----------

                    

                      

                     

                      


                                  

                 

                                                      

   ________________________________________________________________________________

  

بیـوگرافی اجمالی به قلم دکتر هشترودی

خاطـره اي به روايت دكتر ابوالفتح حكيميان


سروده هايي از استادان گرانقدر:وافـد زنجـاني،عـابدتبــريزي،منطقـي زنجـاني، نظمــي تبــريزي

        

 

 لطفاًجهت مشاهده بر روی ادامه مطلب کلیک فرمایید.

                                                                                            

                                                                       ______________________________________________

                                                               



ادامه مطلب ...


              حُسـن اَزل، ز عـارض خـوبـان شـــد آشـکار

              زد خـیمه چــون شـهان به دل عاشــقان زار

              نـاری ز نــور طلعـت لیـــلی هـــوا گـرفت

              زد  شـعله سـوخت خــرمن مجنـون دل فـکار

              برقی ز عشـق چهـــره ی شـیرین شـراره زد

              در شــکل تیشـه بـر سـر فــرهــاد نامــدار

              سکّین عشـق، یوسـف مــصری دو نیـم کرد

              بـی حــد ترنـج دل ز زلیخــای بـی شمــار

              سـهمی ز قـوس ابـروِ عَــذرا ز شست عشـق

              بگشـــود پــر به ســـوی دل وامـــق نـزار

              مهـــری ز چــرخ روی ایـازی طلــوع کـرد

              فیـــروز روز شـــد شـب محمــود کامــکار

              معشــوقه هاسـت بی عـدد اندر دیار عشـق

              زین عاشقان خسـته دلان هسـت صـد هـزار

              معشـوق کس ندیـده چـو ذات خـدای عشـق

              عاشـق نـدیـده کس چــو حسـین در دیار یار

              منسـوخ کـرد عشـق حسـینی هــر عشـق را

              حیــــران عشـق او شـــده عشّـــاق روزگار

              ســر مسـت جام عشـق ابــد گشـت در ازل

              مســتانه مـی شتـا فت ســویِ محفـل نگار

              تـا بـرگشــود رحــل فنــا، در کنــار شــط

              وانگـه به سـوی شــهر بقـا طرفه بسـت بار

              در راه عشق دوست ز هسـتی چنـان گذشـت

              شــد نیسـت نیـک نامـیِ نیـکان نیـک کـار

              خــود تشـنه کـام تشـنه لبـی بـود، کوفیـان

              بسـتند آب را بــه رُخـش از جهـــات چـــار

              تا شــد بلنــد نالــه ی اطفــال تشــنه اش

              از دشـت کـربـلا به ســوی چـرخ کج مـدار

                                                             آن نـالـه هــا که از حـرم شــه بلنــــد بـود    

                                                             از صــوت بلبــــلان بـه بـرش دلپسـند بـود

 



              چـون بسته شـد  فـرات  به روی شـهِ حجاز

              از هــر طـرف ز کینــه درِ فتنــه گشـت باز

              چـوب جفــا به کوس سـتم زد گـروه کیـن

              آمــد لـوای عســکر شــیطان در اهتـــزاز

              لشــکر به جنبش آمـد و غوغای عام شـــد

              جمعی به جـزر و مــدّ و گروهی به ترک و تاز

              چـون نقطــه مـاند در وســط آزاد نشــأتین

              پـرگـارســان به دوره اش آن بنـــدگـان آز

              اعـلان جنـگ داد عمـر سعــد بــی تمیــز

              بـر ذات اقـدسی که ز جنـگ اسـت بی نیـاز

              از هـای و هـوی لشـکر و آواز کـوس نـای

              افتـــاد آل حـق همــه در خـوف جـانگـداز

              مهلت گرفت شـه ز ابالیـس خــود پـرسـت

              تا خـود کنــد عبـادت معبـــود کـار ســـاز

              از یک طـرف جنــود خدا هم کشـیده صف

              فـردوســیان ز دوزخیــــان یـافـت امـتیاز

              یک فرقـه در تـدارک قتـل خـدای خـویش

              یک فرقـه بـا خــدای جهـان بـود گـرمِ راز

              یک فرقه بـود مست شراب و غــرور و کبـر

              یک فرقه سـر به سـجده و مشـغول بر نماز

              یک فرقه با سـرور و فرح ،گرم عیش و نوش

              یک فرقـه از تهـاجم غم ها به سـوز و سـاز

              قومـی ز بُرد و باخت حـریفــان فکنـده سر

              قومـی ز شــوق بـاختـنِ خویش سـر فـراز

              قومی به رقص و خنده و قومی ز عشق دوست

              می ریختند اشــک در آن شـب ز چشـم ناز

              قومـی به فکـر غارت و قـومی ز جان و دل

              آمــاده  بــر وصــــــــال رخ یــارِ دلـنــــــواز

                                                        پس شــاه خواست تجـربه از قــوم خود کنـد

                                                        کشــف ســـرائـر از فـــرق نیـــک و بـــد کنـد

 



              فـرمـود کای کســان من انـدر دیـار عشـق

              خون بـار هسـت گردش لیــل و نهار عشـق

              اینک رســیده لیــله ی تفــریق جمــع ما

              تاریک هسـت بهــــر شــما روزگار عشـق         

              گـردیـده هــر که همـره مـا فـاش بشنـود

              هـم اضـطرار عـاشــق و هـم اختیار عشـق

              این سـرزمین که توده ی خاک است در نظر

              خونین زَبَـد بـود به یَـم بـی کنـــار عشـق

              در این محیط، مـوج زنـد خون به سـان آب

              گلـگون شـود جزایر و هـم کوهسار عشـق

              فـردا دریـن زمینـه گشـاییـم عـرصــه ای

              تا امتحـان دهـــد فَــرَس رهســپار عشـق

              فـردا شـود گشـاده دریـن خـاک جبهه ای

              تا گـردد آشــکار چـو خـور اقتــدار عشـق

              فــردا دریـن دیـار بســاطـی مـرتّب اسـت

              تا منکشـف شـــود شـرف و افـتخار عشـق

              فــردا رســـد ســحاب بلا بـر فـضای مـا

              شــمشیر آورد چــو مَـطَـر از بحــار عشـق

              فــــردا ز بـرق حـادثه ســـوزد وجــود مـا

              هنـگام غــرّش کـره ی رعـد و نـار عشـق

              سـرها تگـرگ ســان همـه ریزند بر زمـین

              از دوســت و دشمن و ز صغار و کبـار عشـق

              بـرداشـتـم ز گـــــردن بیــــگانـه بیعتـم

              با آشـنای مـاسـت همــه کـار و بار عشـق

              بیــگـانـگـان شــونـد جـــدا  از یگانـگان

              گیــرند راه خـویش و رونـد از حصـار عشـق

              آنـان کـــــه عــاشــــقند نَـدارَنـد ره رونــــد

              دارنـد عشـــق بر رخ پـروردگـــــار عشـق

                                                            آن شب دمید صبـح  ولی شام حشر شد

                                                            مرجان خون ز طـرّه ی خورشید نشر شد



یک شنبه 13 ارديبهشت 1394برچسب:, :: 10:20 ::  نويسنده : ---- محمدجواد امیدی ----

 

 

    



   

         ابیات پایانی بند شصت و هفت از یکصد بند

 

      در اهل بيت،عشق حسيني اگر نبود       مي ماند ني كبيري از ايشان و ني صغير

      آري به عشـق زيست توان كرد در بلا       شـــاهــد به مدعاسـت اســـيران كـــربلا

 

     

                                                                                          عصر عاشورا از آثار فاخر و نفيس استاد محمود فرشچيان



                                                

     

                          



ادامه مطلب ...


                    بند چهل و یکم

 

             برداشت سر ز سجده ی معبود شاه عشق

              تن را گذاشت بی سر و بسپرد راه عشق 

              تکبیر سـجده را به سر نیزه گفت و پس

              اللـّــه گفــت در عـقـب لا الــه عشـــق

              الله اکبر این چه کرامت چـــه آیت است

              زان سر ظهور کرده و گشت آن گواه عشق 

              آن سر نبود خود متکلّم به حقّ حق

              گوینده بود حق ز لب پادشاه عشق

              تکبیر گفت حـق ز لســان ولی ّ خود

              تا رخ نهنــد عالمیان در پنــاه عشـــق 

              دانند اعظم است ز هر هست و نیست عشق

              عاشق همیشه زنده بُوَد از میان عشق 

              گــو بر ذبیـــح معنی ذبح  عظیــم را

              آید کنــــد معاینه در قتلگاه عشـــق  

              موسی کجاست قول انا الله را زِ نی

              در روز بشنود نه به لیل سیاه عشق

              لب را مسیح بندد و دم را فرو کشــد

              در پیش روح بخش لسان و شفاه عشق 

              یحیی کجا است سر به کف آید به پای نی

              خود را ز خوف حق فکند در رفاه عشق 

              سر را به پای  نیزه ی آن سر برافکند

              کز نور آن منیر شود مهر و ماه عشق 

              ای هُد هُد ســـبا به سلیمان بگو  نگر

              بر حشمت حقیقی و بر عزّ و جاه عشق 

              برگــردد احمـــد از ره معـــراج بنگــرد

              در نیزه بر سرِ، شه گردون سپاه عشق 

              آید علی ز لیــــل مُبیتَش  به روز عشق

              بیند تن و سرِ پســر و خـــوابگاه عشق 

                                                         بر نوک نیزه شد چو ســرِ آن ولـیّ حق

                                                         شـــد تلخ زندگانیِ شـیرین به مـا خلق

 

 

                   بند چهل و دوّم

 

             این کشور وجود شهی تاجدار داشت
             
             آن تاجـــــدار قــدرت پروردگـار داشت

             بی قیـد قادر علی الاطلاق بود و بس

             بر نیست کردن دو جهان اقتدار داشت

             سر از تن مقدّس خود خواست خود جدا

             مُضــطر نبـــود در عملش اختیار داشت

                             .

                             .

                             .                            

                             .

                                            از خیمه گه امام به میــدان نظاره کرد

                                            شه را شهید دید و به زینب اشاره کرد

 

                                               *************************

 

          

 



         بخشی از مناجات حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در گودال قتل گاه

 

                  بند سی و هفتم

 

              ای کـردگار پاک و خــداوند اکــبرم

              وی مهربان تر از پدر و جدّ و مادرم 

              بر خاک کوی تو سر تسلیم هِشته ام

              آن خَنجر است و این من و آن شمر و این سرم 

              دادم به راه عشق تو هر آنچه داشتم

              از ملک و مال و یاور و اولاد و لشکرم

              در عین حال خجلتم  افزون ز ماسوا ست

              زانگه به درگهت نه سزاوار محضرم

              زان تو بوده آنچه به راه تو داده ام

              خود نیز، زان حضرت آن ذات اطهرم

              در حضرت تو، لفظ من از من خطا بود

              من نیستم تو هستی و این هست باورم

              گر داشتم هزار جوان همچو اکبرم

              ور بُد هزار قاسم و عبّاس و اصغرم 

              گر بُد هزار دُخت به سان سکینه ام

              ور بُد هــزار زینب و کلثـوم خواهــرم 

              گر داشتم هزار دل و سینه در وجود

              ور بُد هزار جان و سر و جسم و پیکرم

              خود می گذشتم از همه در راه عشق تو

              با نفس مطمئِنّه و با قلـب شـاکـــرم 

              اینک رسیده جان به لبم مُردم از فراق

              بفرست پیــک بزم وصالت کنــون برم 

              در بحر خون فتـاده ام و دست و پا زنم

              دســتم بگیــر و کـش به کنــار پیمـبرم 

              خشکیده از عطش لب لعلم به سان چوب

              یارب کجاسـت ســاقی آن حوض کوثرم 

              پیـراهنم پُـر اسـت ز پیـــکان عشــق تو

              ایـن پیــرهن رســان بَرِ زهــرای اطهرم 

                                                         پس شــــاه داد خـاتمــه بـر رازهــای عشق

                                                         شاید رسیدش از سوی حق این ندای عشق

 

 

                                          **********************

                                                                                                                                                           

 هر كس كه گفته قول بلا بر صلاي عشق         گرديده است تا به ابد مبتلاي عشق

     

       

  عاصـــم اگر تمــام ســوالله قلــم زنند         هرگــز به منتها نرســـد ماجراي عشق

 

 

                              «استفاده از مطالب وبلاگ با ذكر منبع بلامانع مي باشد»

                                 
 



صفحه قبل 1 2 صفحه بعد

درباره وبلاگ

شاعر و اديب وارسته،نویسنده ی توانا محمد اميدي متخلص به عاصم، روز جمعه نهم آبان 1269 هجري شمسي مصادف با هفدهم ربیع الاول 1308 هجری قمــری ولادت با سعادت خاتم پيامبران حضرت محمد(ص) در شهر زنجان چشم به جهان گشود. اولين شعر جدايي را در سوگ مادر در يازده سالگي سرود عاصم زنجاني از قريحه فوق العاده بالا و طبع نغز و روان برخوردار بوده كه به عينه در سروده هايش قابل رويت است اشعارش در قالب غزل - قصيده - مثنوي - رباعي و دوبيتي سروده شده و با وجود فرط عشق و علاقه و ارادت به پیشگاه پيامبر عظيم الشان اسلام حضرت محمد مصطفي (ص) و خاندان مطهرش بالاخص سالار شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين(ع)،عظمت و اوصاف آن بزرگواران را به زیبا ترین و شيواترين وجه ممکن در سروده هایش به تصویر کشیده است.از آثار برجسته مي توان به مجموعه ي صبح بهار، يكصد بند عاشورايي، ابربهار، يكصد هشتاد و هفت بند عاشورايي (به زبان آذري) كه در سطح خود بي نظير مي باشد اشاره نمود. عاصم زنجاني در بيست و ششم اسفند ماه 1349 هجري شمسي در سن هشتاد سالگي با شوق ديدار معبود، دار فاني را وداع نمود. روحش شاد و نامش همــواره گــرامي بــاد. _____________________________ _____________________________ _____________________________ استفـاده از مطالب اين وبلاگ با ذكر منبع بلامانع ميباشد. _____________________________
موضوعات
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ترکیب بند عاصم زنجانی و آدرس asemezanjani.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.








نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 2
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 21
بازدید ماه : 48
بازدید کل : 11337
تعداد مطالب : 37
تعداد نظرات : 3
تعداد آنلاین : 1